Współczesne banknoty wyposażane są w coraz nowsze i bardziej perfekcyjne zabezpieczenia przed fałszowaniem. Udoskonalanie zabezpieczeń wymuszone jest przez dostęp fałszerzy do coraz lepszych urządzeń drukujących. Dotychczasowe zabezpieczenia takie jak: specjalny papier, znak wodny czy druk stalorytniczy już nie wystarczają. Poniżej podaję kilka przykładów zabezpieczeń współczesnych banknotów polskich.
Znaki graficzne, numeracja, nitka zabezpieczająca oraz włókna wtopione w papierze, widoczne w określonym zakresie długości fali w paśmie promieniowania nadfioletowego. Pierwszymi polskimi banknotami których znaki graficzne (godła) i cyfry świeciły w ultrafiolecie były banknoty 100 i 500 złotowe z datą emisji 1 lipca 1948.
Nitka zabezpieczająca w papierze z powtarzającym się napisem. Metalizowana nitka może być niklowana, kolorowa (odcienie tęczy), opatrzona mikrodrukiem z warstwą metaliczno - magnetyczną lub świecącą w ultrafiolecie
Mikrodruk widoczny pod lupą - napisy wykonane mikrodrukiem cechuje duża rozdzielczość.
Element graficzny umieszczony na awersie uzupełniający się pod światło wizerunkiem na rewersie banknotu, tworząc efekt "Recto - verso".
Pierwsze zdjęcie Awers, drugie Rewers, trzecie Recto - verso.
Banknoty 10, 20, 50, 100 i 200 złotych emisji 20 marca 1994 roku mają wiele różnych zabezpieczeń. Na przykład niektóre elementy graficzne wydrukowane są błyszczącą lub zmienną optycznie farbą. Banknoty o wyższych nominałach zaopatrzone są w folie złoconą - 100 zł lub w hologram - 200 zł. Wszystkie banknoty mają ponadto oznaczenia nominałów dla niewidomych w lewym dolnym rogu na awersie.
Opracowano na podstawie "Katalogu Banknotów Polskich 1919 - 1924", Czesława Miłczaka.
Źródło : banknoty.republika.pl
